Benvidos!! Este é o blog do equipo de guías do Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Aquí poderedes ver algúns dos traballos que realizan as rapazas e rapaces que participan nos programas educativos do Parque.

O PARQUE NACIONAL ILUMINA O TEU FUTURO

O PARQUE NACIONAL ILUMINA O TEU FUTURO
Primeiro premio do concurso do programa educativo de Educación Primaria MERGULLÁNDONOS NAS ILLAS ATLÁNTICAS, do ano 2009, realizado polo CEIP A PEDRA (Bueu)

viernes, 11 de junio de 2010

GAÑADORES EDICIÓN 2010 DO CONCURSO

GAÑADORES EDICIÓN 2010 DO CONCURSO

“MERGULLÁNDONOS DAS ILLA ATLANTICAS”

A ILLA DO 6- Seis de Nadal (Vigo)


SALVADE O CORVO MARIÑO. CEIP Chancelas (Poio)


A NATUREZA ESTA NA NOSAS MANO. CEIP Viñas (Poio)


O PEIXIÑO DE CUNXAS. CEIP Dr. Fleming (Vigo)



martes, 8 de junio de 2010

EXPOSICIÓN DOS CÓMICS E DAS FOTOS DO CONCURSO "MERGULLÁNDONOS NAS ILLAS ATLÁNTICAS"


"Mergullándonos nas Illas Atlánticas" é un programa educativo do Parque Nacional que realizamos esta primaveira cos alumnos de 5º de primaria con 70 centros educativos do entorno do Parque.

Para poder participar no programa os alumnos debían realizar un cómic sobre os valores do Parque.

Tamén, dentro deste programa, e de xeito voluntario, os alumnos podían participar nun concurso con dúas categorías:
 - “Fotografía vivinte”, traballo colectivo na que os nenos representan unha escena dos valores do Parque.
- “Fotografía dunha composición na praia”, debuxo que realizaron os alumnos na area, empregando materiais atopados na praia, mostrando algún valor do Parque Nacional.

Todos aqueles que queiran ver, tanto os traballos presentados no concurso, coma os cómics, non teñen mais que achegarse á Biblioteca Pública de Pontevedra “Antonio Odriozola”  entre o 14 e o 30 de xuño, ná rúa Alfonso XIII  nº3, Pontevedra, nos seguintes horarios:
• De luns a venres: de 9h a 21h.
• Sábado: de 9h a 14h.

MERECE A PENA IR VER ESTOS TRABALLOS ESCOLARES!!

GRAZAS POLO TRABALLO E A PARTICIPACIÓN A TODOS OS  ALUMNOS E PROFESORES.

viernes, 4 de junio de 2010

GAÑADORES DO CONCURSO DE SECUNDARIA, NORABOA!

Os traballos gañadores do programa educativo "Coñece as illas Atlánticas" dirixido a alumnos de Educación Secundaria daqueles centros participantes son:


do IES Santa Irene (Vigo):
  • Brais Díaz, polo traballo "Diatomeas-Diatomeae"
  • Victor Castiñeira Alonso, polo traballo "Percebe (Pollicipes pollicipes) Leach 1817"
  • Hernán Cerviño Asorey, polo traballo "O Polbo, Octopus vulgaris"
  • Brian Fernandez Nesta, polo traballo "Lenguado (Solea vulgaris/Solea solea)
do Colexio Santiago Apostol (Vigo):
  •  Carlos Naya Iglesias, polo traballo "O percebe".
do Colexio Alba (Vigo):
  •  Pablo Iglesias Taboada, polo traballo " A Maragota".

Noraboa a todos e a todas!! Agardamos que a visita a Sálvora que levades de premio vos guste.

Grazas a todos os que participáchedes no concurso. Foi moi dificil a selección dos traballos e sentimos non poder extender esta lista a todos os que participaron no concurso.

viernes, 16 de abril de 2010

Empezamos a avaliar os traballos!!

Empezamos a avaliar os traballos, nos próximos días publicaremos as gañadoras e gañadores!
Sorte a todas e todos!!

Concurso secundaria- Alicia M.R. (Compañía de María)


Tursiups truncatus(Montagu,1821) 
Nombre castellano: Delfín mular
Nombre gallego: Arroaz

¿Qué es?
Es un mamífero que puede alcanzar un máximo de 4 metros y cuyo peso oscila entre los 275 y 650 kg en un delfín mular adulto.


¿Cómo es?
Coloración negra en el dorso que se hace más clara en los costados y vientre blanco, hocico algo más corto que el delfín común. La boca dibuja una sonrisa característica que no se aprecia en otras espacies. Los dientes son cónicos y fuertes.

¿Dónde vive?
Se distribuye en poblaciones costeras a profundidades de 100 a 200 metros, que va buscando bancos de peces; y en poblaciones oceánicos, que habitan en aguas profundas en mar abierto, que pueden llegar a desaparecer según la estación del año.

¿De qué se alimenta?
De diferentes especies de peces, incluyendo algún crustáceo. También come del pescado capturado en una red.

Curiosidades
Entre todos los delfines, es la especie más común y más conocida, porque acostumbra a acercarse a la costa y entraren el interior de las rías. Por su comportamiento social se acerca a las proximidades de los barcos y mismo a los nadadores. Está presente en mares calientes y templados de todo el mundo, en todos los océanos excepto en el Ártico y en el Antártico.

jueves, 15 de abril de 2010

Concurso secundaria- Cristina O.P. (Bouza Brey)


Os Ourizos De Mar







OURIZO DE MAR




Os ourizos de mar son equinodermos que ocupan a franxa costera desde a zona intermareal hasta profundidades de 80 metros, a o largo de todo o mundo
O seu nome científico é  Echinoidea ,O seu nome común é orizo de mar.
Os ourizos de mar teñen todo o corpo cuberto de numerosas espiñas móbiles que lles dan un aspecto un tanto perigoso, solen ter cores llamativos como roxos, azuis, verdes, Blancos... aunque tamén cores apagados como negros e parduscos e o seu tamaño non sole sobrepasar os 15 cm. O nome echinoidea, que significa "como un ourizo", deriva de que estes animais están cubertos de espiñas.O caparazón característico destes animais e o resultado da fusión de placas calcáreas nunha caixa sólida.O Paracentrotus lividus posúe unha simetría radial cun corpo formado casi sempre por cinco partes o radios iguais. O corpo dos ourizos pode dividirse nun  hemisferio bucal e outro aboral coas partes dispostas radialmente en torno ao eixe polar.O polo bucal, dende onde está situada a boca, hallase  en contacto co  substrato. No polo aboral se encontra a rexión anal, conocida como periprocto.O corpo é máis ou menos esférico, visiblemente aplanado ao largo do eixe polar, e está armado de espiñas móbiles, relativamente largas.
Os ourizos de mar están adaptados para vivir sobre rocas e noutros tipos de fondos duros.
Os ourizos de mar se alimentan de todo tipo de materias orgánicas, animais ou vexetais, vivas ou mortas, aunque mostran preferencia por diferentes tipos de algas.
Algunha curiosidade e que se move usando os seus centos de pequenos pés. 

viernes, 26 de marzo de 2010

Concurso secundaria-Nerea M. (Bouza Brey)

Concurso secundaria- Iago F.R. (Bouza Brey)

Concurso secundaria- Aroa R.P. (Bouza Brey)


Tortugas marinas
¨El nombre científico de las tortugas marinas  son Caretta caretta (Linnaeus, 1758) de la familia de los quelonioideos (Cheloniidae ).

¨Las tortugas marinas son animales acuáticos y muy característicos por su gran y duro caparazón que las protege de los depredadores y las variaciones de temperatura. Viven en los océanos.
¨Estas tortugas marinas pueden vivir alrededor entre 150 y 200 años dependiendo de la especie. Además pueden alcanzar de los 27 a los 35 Km /h nadando en el mar. 
¨Dependiendo del tipo de tortuga, tanto terrestres, de agua  dulce o de mar, las tortugas cambian de alimentación, en este caso las tortugas marinas son omnívoras. Se alimentan mayoritariamente de corales que las provee de calcio, algas etc. y las más carnívoras, de pequeños invertebrados y pulpos.
 ·Las tortugas marinas tienen un crecimiento interrumpido durante toda su vida .Al nacer, las tortugas pueden pesar alrededor de 50g, en un año 2 Kg, a los 3 años 20 Kg y 300kg en la madurez (14años). La madurez sexual se alcanza entre los 6 y 15 años.                                   


·Los huevos tardan alrededor de 2 y 3 semanas en formarse dentro de la hembra. Además hacen un gran largo recorrido para buscar el sitio perfecto para incubarlos. Los lugares para el depósito de los huevos tienen que estar sin vegetación y a cierta distancia de la costa, ya que la marea alta podría llegar al lugar de incubación y arrastrar a los huevos. Luego, las tortugas escarban un hoyo de entre 40 cm. a 60 cm. en los que depositan de 50 a 100 huevos. La incubación puede durar entre 40 y 70 días.
Una de las cosas más curiosas de las tortugas marinas es que: pueden vivir más de cien años y pueden llegar a pesar más de 400 Kg.

Concurso secundaria- Sergio A. (Bouza Brey)



 

Concurso secundaria- Marcos L.E. (Bouza Brey)


O PERCEBE


 O percebe (Pollicipes pollicipes), tamén denominado mixote, é un tipo de artrópodos pertencente á clase dos cirrípides, estando en consecuencia ligado de lonxe cos cangrexos e as lagostas. Coñécense na actualidade arredor de 1.220 especies de percebes.
   Os percebes viven adheridos ás rochas en zonas moi batidas polo mar e formando grupos. Teñen dúas fases larvarias: a primeira larva denomínase nauplius, formando parte do plancto, flotando a onde o vento, as ondas, as correntes ou as  mareas as leven, tempo durante o cal muda. Esta fase dura sobre dúas semanas ata o momento da  metamorfose nunha nova larva ciprido, que é máis apta nadando. Os cipridos establécense nunha zona onde os signos ambientais denoten un entorno seguro e produtivo. Se non o atopan, as larvas morrerán.
   Cando atopan un sitio axeitado, a larva enraíza ela soa, primeiro a cabeza, na superficie, e de seguido comeza a se metamorfosear nun xove percebe. O corpo está formado por un pedúnculo carnoso (a que se aproveita para comer) e unha uña da que saen os cirros polos que se alimentan. O percebe típico desenvolve seis capas sucesivas para envolver e protexer o seu corpo. Durante o resto da súa vida, estará soldado ao chan, utilizando os seus tentáculos para capturar o plancto na época da posta. Os percebes, polo xeral, acostuman encontrarse na zona intermareal. A súa  captura é arriscada, xa que tense que facer manualmente aproveitando as baixadas do mar nas rochas.
   Os percebes son hermafroditas, alternando os roles masculinos e femininos no paso  do tempo. O percebe que fai de macho introduce os espermatozoos na cavidade do que fai de femia, que incubará os ovos no seu interior. Cando saen dos ovos pasarán por distintas fases larvarias ata fixarse ás rochas onde seguirán medrando.
   O percebe galego, é máis groso e escuro có de Marrocos e ten a uña máis averme- llada e con menos placas có de Canadá facendo que sexa dunha gran calidade. Des- taca o percebe do Roncudo, en Corme, e o de Sada pola súa calidade.

Concurso secundaria- Laura R.S.M (Bouza Brey)


O GOLFIÑO
 É un mamífero mariño, existen unhas 32 especies aínda que a máis coñecida é o “delfín mular” pode alcanzar ata tres metros de lonxitude.

  • O seu nome científico é Delphinus delphis (Linnaeus,1758) da Fam.: Delphinidae.

  • O seu nome noutros idiomas:

              - Español: Delfín
              - Inglés:  Dolphin
              - Francés: Dauphin
              - Alemán: Delphin
              - Italiano: Delfino

  • Teñen un corpo adaptado a natación rápida. Na cabeza teñen un órgano esférico para a ecolocalización. As mandíbulas poden ser alargadas e con numerosos dentes, o seu cerebro é grande e desenrolado e a cor da súa pel é gris e máis clara no ventre.

  • Cando está en liberdade habita en mares mornos na superficie.

  • Vive en grupos que poden chegar ata centenares de exemplares.

  • Alimentase de peixes que habiten no seu entorno.

  • Os golfiños son especiais pola súa intelixencia, son cariñosos, solidarios son dóciles e se os aprenden poden facer grandes espectáculos na auga xa que poden saltar a unha gran altura.

Concurso secundaria- David P.P.V. (Bouza Brey)


O Arneirón

O Arneirón é un crustáceo da Familia Balanidae

Nome científico: Balanus perforatus (Bruguière, 1789)

Nome castelán: Bellota de mar
 








Tamaño:
De 3 a 6 mm.

Profundidade:
De 0 a -1 m.

Hábitat 
Sempre en zonas costeiras a moi pouca profundidade. Pode estar esporadicamente fora da auga. Sempre coloniza pedras, rochas, cunchas, e todo tipo de obxectos. Ten un corpo cónico e alto, formado por 6 placas. Fíxase ás rochas pola base. É de cor branco-grisáceo. Un opérculo da paso aos cirros, e aseméllase a un pico dun polbo. Aliméntase de plancto que entra polo opérculo, ao ser arrastrados pola corrente de auga dos seus cirros. Atópase en xeral, en todas as zonas rochosas

jueves, 11 de marzo de 2010

Concurso secundaria- Adrián A.G. (Sta.Irene)


EL   CONGRIO

Conger conger / Muraena conger – Lineo 1758.
Como es:

 Tiene el cuerpo cilíndrico y alargado, con una piel sin escamas.Dispone de una apertura branquial, en forma de rendija, que le llega hasta el vientre. Carece de aletas ventrales pero sí tiene aletas pectorales. La longintud máxima descrita fue de 3 m con un peso de 66 kg.   

Donde vive:

Vive cerca de la costa, a una profundidad de entre 0 y 1171 m. Se encuentra sobre fondos de roca y arena. Muy cerca de la costa cuando son jóvenes y se desplazan hacia aguas profundas cuando alcanzan la edad de adultos. 

  De que se alimenta:  




Es un vorad depredador nocturno de crustaceos y cefalópodos.


Curiosidad:
Solo se reproduce una vez en la vida

miércoles, 10 de marzo de 2010

Concurso secundaria- Víctor C. A. (Sta.Irene)

Percebe (Pollicipes pollicipes) Leach 1817

        Nombre en euskera: Lampermak

-El percebe es un crustáceo cirrípedo que vive y crece sobre rocas batidas por el                                                          oleaje. Al igual que el resto de los cirrípedos, es hermafrodita. Como ocurre con todos los crustáceos su desarrollo no es directo, necesitando realizar una serie de mudas (ecdisis) para crecer. Se recoge manualmente en las rocas situadas en la zona intermareal de las rías, acantilados, islas, etc., con riesgo considerable para los operarios, localmente llamados “percebeiros” en Galicia y “Lanpernari” en el País Vasco.
Como es?

 -Mide unos 5 centímetros de longitud. El cuerpo está protegido por una serie de placas calcáreas, 5 grandes a cada lado, y otras más pequeñas a modo de espinas que se sitúan entre las más grandes y sobre el pedúnculo, desarrollado por modificación de sus antenas. No tiene ojos. El pedúnculo carnoso o pie es el que le permite adherirse a las rocas, donde vive, en zonas de fuerte oleaje formando grupos o piñas, el pedúnculo es la parte comestible del percebe.

De que se alimenta?

La alimentación es filtradora. Se alimenta del fitoplancton de las aguas que baten las olas, por medio de una especie de plumas filamentosas (cirros) que emergen de su uña.

Donde viven?

Los percebes viven en niveles superiores del intermareal de las zonas acantiladas, con fuerte movimiento de olas, en mares de aguas templadas y frías, Su vida transcurre pegado a las rocas (sésil) como algunos moluscos.

Que tiene de especial?

-Son los únicos crustáceos sésiles (fijos).Son hermafroditas (tienen ambos sexos) pero mantienen una fecundación cruzada. El percebe es el animal con el pene de mayor tamaño relativo, ocho veces su propio cuerpo. Estos cirrípedos viven adheridos a un sustrato marino formando colonias permanentes, por lo que su largo órgano genital les permite alcanzar a sus congéneres y lograr la fecundación.

 -------X-------
Víctor!, non poidemos poñer a foto de fondo tan bonita que enviaches porque non se veía, pero non te preocupes porque a selección farase polo orixinal.

martes, 9 de marzo de 2010

Concurso secundaria- Antía M.G. (Sta.Irene)


DELFÍN – (Delphinus delphis) – Linneo 1758

 

   Nombre Científico: Delphinus delphis
   Nombre en castellano: Delfín
   Nombre en gallego: Golfiño
   Nombre en inglés: Dolphin

¿Qué es?

 Es un animal vertebrado, mamífero, de gran tamaño (hasta 3m de longitud y más de 100Kg. de peso).

¿Cómo es?

De color negro. Tiene el vientre blanco, una línea de color amarillo a los dos costados, un hocico alargado en forma de pico, y cuarenta o sesenta dientes pequeños y puntiagudos en una de las mandíbulas. De forma hidrodinámica, sin pelo, extremidades anteriores en forma de aleta, aletas posteriores reducidas, una aleta caudal en posición horizontal (característica de los cetáceos – mamíferos marinos), también una aleta dorsal triangular en la mitad del cuerpo.

¿Dónde vive?

Vive en grandes grupos (de 50 a 3000 ejemplares), en las aguas costeras exteriores no muy profundas (porque tiene que subir a la superficie a respirar). Son buenos nadadores (alcanzan los 65km/h).

¿De qué se alimentan?

Se alimentan de cardúmenes, de pequeños peces (principalmente anchoas y sardinas) y moluscos (como  calamares).

Curiosidades

  Son animales marinos muy sociales, ya que a menudo interactúan con nosotros, los humanos. Como otros cetáceos, los delfines utilizan los sonidos, la danza y el salto para comunicarse, orientarse y alcanzar sus presas; también poseen un sexto sentido de ecolocalización, emiten sonidos en su entorno e interpretan los ecos que generan los objetos a su alrededor.
 A pesar de no tener demasiados enemigos naturales, los delfínes, en la actualidad, se encuentran en peligro de extinción. Sus principales amenazas son las redes, los vertidos de hidrocarburos y algunas formas de pesca. Hasta 1990 se creía que era la única especie del género “Delphinus”, desde entonces se reconocen dos especies

Concurso secundaria- Brian F.N. (Sta.Irene)

Concurso secundaria- Hernán C.A. (Sta.Irene)

Concurso secundaria- Uxía V.T. (Sta.Irene)

Concurso secundaria- José V.M (Sta.Irene)

martes, 2 de marzo de 2010

Concurso secundaria- Javier Z.M. (Apostol)

 










Os mexillons son moluscos bivalvos que viven fixados nas rocas ou en bateas. Encontranse nos sitios de pouca profundidade. O mexillon e propio do atlántico, a mair parte crianse na costa de Galicia. O seu nome científico e Mytilus galloprovincialis. Tamen os hai en auga doce como en lagos, ríos, estanques…
A cuncha do mexillon e moi dura para defenderse dos seus inimigos como a estrela de mar e alguns crustáceos. No seu interior esta feito dun pequeño corpo de cor laranxa que e o que os humanos nos comemos. Os mexillons están afectados por unha marea chamada marea vermella que afectalles e se os comemos nos poderiamos inctosicar e a bacteria que o fai chamase dinoflaxelado.
O mexillon soe vivir nas bateas que se encontran no medio dunha ria a pouca profundidade do solo e tamen nas rochas onde se xuntan todos e están en forma de pincho para que nos non os  pisemos.
Os mexillons se alimentan dunha forma que fan que e filtrar a auga e todo o que leve a auga:planton, fitoplancton e zooplanton e outras microscópicas que o que fai e comelas  e as augas residuais as bota fora da sua cuncha.
Unha anécdota e que xa os romanos empezaron a collelos para as suas comidas e levamos  moitisimos anos comendo este rico molusco